Οι πονοκέφαλοι ημικρανίας είναι μια κοινή νευρολογική πάθηση. Αν και οι κοινές ημικρανίες χαρακτηρίζονται από μέτρια έως σοβαρή κεφαλαλγία, η αιθουσαία ημικρανία μπορεί να περιλαμβάνει πονοκεφάλο σε συνδυασμό με αιθουσαία συμπτώματα όπως ίλιγγος, ανισορροπία, ναυτία και έμετο.
Οι αιθουσαίες ημικρανίες μπορεί να περιλαμβάνουν συνδυασμούς των ακόλουθων συμπτωμάτων:
Συμπτώματα κεφαλαλγίας ημικρανίας, όπως π.χ
- Σοβαρός, παλλόμενος πονοκέφαλος, συνήθως στη μία πλευρά του κεφαλιού
- Ναυτία και εμετός
- Ευαισθησία στο φως, τη μυρωδιά και τον θόρυβο
Τα αιθουσαία συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Ίλιγγος (ζάλη), συνήθως διαρκεί από λεπτά έως ώρες, αλλά μερικές φορές και μέρες
- Αστάθεια και απώλεια ισορροπίας
- Ευαισθησία στην κίνηση
- Εμβοές
Παρόλο που τα υποκειμενικά συμπτώματα της ακοής (βουητό, πληρότητα, πίεση στο ένα ή και στα δύο αυτιά) είναι κοινά, η σημαντική απώλεια ακοής θα πρέπει να εγείρει υποψίες για μια διαταραχή του εσωτερικού αυτιού, όπως η νόσος του Méniére.
Σε μια αιθουσαία ημικρανία, το άτομο μπορεί να εμφανίσει έναν συνδυασμό αιθουσαίων προσβολών, οπτικής αύρας ή ευαισθησίας σε οπτική διέγερση και κίνηση, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και μπορεί να εμφανιστεί με ή χωρίς πραγματικό πονοκέφαλο.
Αίτια:
Οι αιθουσαίες ημικρανίες, όπως και άλλα σύνδρομα ημικρανίας, εμφανίζουν κληρονομικούς χαρακτήρες. Αν και η επιστήμη δεν έχει αποσαφηνίσει πλήρως τους πολύπλοκους μηχανισμούς της ημικρανίας, είναι γνωστό ότι οι γυναίκες τείνουν να υποφέρουν περισσότερο από την πάθηση από τους άνδρες και τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν κατά την έμμηνο ρύση.
Επιπλέον, τα άτομα που είναι ευάλωτα στις αιθουσαίες ημικρανίες μπορεί να εμφανίσουν επεισόδια μετά από αλλαγές στον ύπνο, αλλαγές εμμηνορροϊκού κύκλου και έπειτα από λήψη τροφών όπως σοκολάτα, παλαιωμένα τυριά και κόκκινο κρασί.
Διάγνωση:
Επειδή η πλειονότητα των ανθρώπων που έχουν αιθουσαία ημικρανία δεν έχουν αιθουσαία συμπτώματα και πονοκεφάλους που εμφανίζονται ταυτόχρονα, η εμφάνιση της ζάλης από μόνη της μπορεί να κάνει δύσκολη τη διάγνωση. Άλλα διαγνωστικά ζητήματα που μπορεί να παρουσιαστούν παρόμοια με την αιθουσαία ημικρανία περιλαμβάνουν:
- τον Καλοήθη Παροξυσμικό Ίλιγγο Θέσεως (BPPV)
- τη Νόσο Méniére
- το Παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο (TIA) ή «μίνι-εγκεφαλικό»
Είναι σύνηθες να συνυπάρχουν αιθουσαία ημικρανία, νόσος Méniére και BPPV, γεγονός που μπορεί να κάνει τη διάγνωση και τη θεραπεία ακόμη πιο δύσκολη.
Ο ασθενής θα πρέπει να υποβληθεί σε πλήρη Νεύρο Ωτολογικό έλεγχο που περιλαμβάνει Ακοομετρία, Τυμπανομετρία, Προσδιορισμό Ηχητικών Αντανακλαστικών και Βίντεο-Νυσταγμογράφημα (VNG). Συμπληρωματικά ίσως χρειαστεί απεικονιστικός έλεγχος με Μαγνητική Τομογραφία εγκεφάλου (MRI) και Triplex Καρωτίδων προκειμένου να αποκλειστούν άλλες παθολογίες.
Διαγνωστικά κριτήρια για την Αιθουσαία ημικρανία:
A. Τουλάχιστον πέντε επεισόδια που πληρούν τα κριτήρια C και D
B. Ιστορικό Ημικρανίας χωρίς αύρα ή Ημικρανίας με αύρα
C. Αιθουσαία συμπτώματα μέτριας ή σοβαρής έντασης, που διαρκούν από 5 λεπτά έως 72 ώρες όπως:
1. αιφνίδιος ίλιγγος:
– εσωτερικός ίλιγγος (ψευδή αίσθηση αυτοκίνησης).
– εξωτερικός ίλιγγος (ψευδής αίσθηση ότι το οπτικό περιβάλλον περιστρέφεται ή ρέει).
2. ίλιγγος θέσης, που εμφανίζεται μετά από αλλαγή της θέσης του κεφαλιού.
3. οπτικά επαγόμενος ίλιγγος, που προκαλείται από ένα πολύπλοκο ή μεγάλο κινούμενο οπτικό ερέθισμα.
4. ίλιγγος που προκαλείται από την κίνηση της κεφαλής, που εμφανίζεται κατά την κίνηση της κεφαλής.
5. ζάλη που προκαλείται από την κίνηση της κεφαλής με ναυτία (η ζάλη χαρακτηρίζεται από μια αίσθηση διαταραγμένου προσανατολισμού στο χώρο).
D. Τουλάχιστον τα μισά επεισόδια σχετίζονται με τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα τρία χαρακτηριστικά ημικρανίας:
1. πονοκέφαλος με τουλάχιστον δύο από τα ακόλουθα τέσσερα χαρακτηριστικά:
α) μονόπλευρη θέση
β) παλλόμενη ποιότητα
γ) μέτρια ή σοβαρή ένταση
δ) επιδείνωση από τη συνήθη σωματική δραστηριότητα
2. φωτοφοβία και φωνοφοβία
3. οπτική αύρα
E. Δεν εξηγείται καλύτερα από άλλη διάγνωση ή άλλη αιθουσαία διαταραχή.
Αντιμετώπιση:
Η θεραπεία για την αιθουσαία ημικρανία είναι παρόμοια με αυτή για άλλους πονοκεφάλους ημικρανίας. Η χρήση φαρμάκων που καταστέλλουν το αιθουσαίο σύστημα θα πρέπει να ελαχιστοποιείται και να χρησιμοποιείται μόνο περιστασιακά όπως χρειάζεται, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια ενός επεισοδίου.
Εάν το άτομο παθαίνει συχνά κρίσεις, ο γιατρός μπορεί να συστήσει ένα ή περισσότερα από αυτά τα φάρμακα:
- Βήτα-αναστολείς
- Αναστολείς διαύλων ασβεστίου
- Τριπτάνες
- Τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά
- Αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης ή σεροτονίνης/νορεπινεφρίνης (SSRIs ή SNRIs)
- Τοπιραμάτη
Τα άτομα με αιθουσαία ημικρανία μπορούν να μειώσουν τον αριθμό και την ένταση των επεισοδίων διατηρώντας ένα τακτικό πρόγραμμα ύπνου και γευμάτων, αποφεύγοντας τα ερεθίσματα, κάνοντας τακτική άσκηση και διαχειριζόμενοι το στρες