Λαρυγγίτιδα από γαστροισοφαγική παλινδρόμηση

Ορισμένες τροφές και καθημερινές συνήθειες θεωρούνται ότι συμβάλλουν στην εκδήλωση της λαρυγγίτιδας από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ).
Μία μελέτη του 2006 έδειξε ότι τα στοιχεία για τις περισσότερες διαιτητικές συνήθειες και την επίδραση τους στην εκδήλωση της λαρυγγίτιδας είναι βασισμένα σε προσωπικές παρατηρήσεις. Μόνο η απώλεια βάρους και η ανύψωση της κεφαλής του κρεβατιού που φαίνεται να είναι αποτελεσματικές στηρίζονται σε αποδείξεις. Μία επόμενη τυχαιοποιημένη διασταυρούμενη μελέτη έδειξε ότι ωφελεί η αποφυγή λήψης τροφής δύο ώρες πριν την νυχτερινή κατάκλιση.

Τροφές

Καφές, αλκοόλ και υπερβολική ποσότητα συμπληρωμάτων βιταμίνης C προκαλούν έκκριση γαστρικού οξέος. Η λήψη των παραπάνω ιδιαίτερα πριν την νυχτερινή κατάκλιση μπορεί να προκαλέσει βραδινή παλινδρόμηση.
Αντιόξινα με βάση το ανθρακικό ασβέστιο (όχι όμως το υδροξείδιο του αργιλίου) βρέθηκαν στην πραγματικότητα να αυξάνουν την οξύτητα του στομάχου. Εντούτοις όλα τα αντιόξινα ελάττωσαν την οξύτητα του κατώτερου οισοφάγου, έτσι το καθαρό αποτέλεσμα στα συμπτώματα της ΓΟΠ μπορεί να παραμένει θετικό.
Τροφές με πολλά λίπη και κάπνισμα ελαττώνουν την ικανότητα του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα, η αποφυγή τους λοιπόν μπορεί να βοηθήσει. Επιπλέον τα λίπη καθυστερούν την κένωση του στομάχου.
Η λήψη τροφής 2 – 3 ώρες πριν την νυχτερινή κατάκλιση.
Μεγάλα γεύματα. Η λήψη περισσότερων σε αριθμό αλλά μικρότερων σε μέγεθος γευμάτων ελαττώνει τον κίνδυνο ΓΟΠ, καθώς, οποιαδήποτε στιγμή, υπάρχει μικρότερη ποσότητα τροφής στο στόμαχο.
Ανθρακούχα ποτά με ή χωρίς ζάχαρη.
Σοκολάτα και δυόσμος.
Όξινες τροφές: τομάτες και παρασκευάσματα με βάση την τομάτα, κίτρα, χυμοί κίτρων.
Λαχανικά: κρεμμύδι, λάχανο, κουνουπίδι, μπρόκολο, σπανάκι, λαχανάκια Βρυξελλών.
Γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα που περιέχουν ασβέστιο και λίπη, σε διάστημα 2 ωρών από τη νυχτερινή κατάκλιση.

Θεραπεία θέσης

Ο ύπνος στην αριστερή πλευρά έχει αποδειχτεί ότι ελαττώνει τα επεισόδια νυχτερινής παλινδρόμησης των ασθενών.

Η ανύψωση του προσκέφαλου του κρεβατιού είναι επίσης αποτελεσματική. Μπορούν να περιληφθούν επιπρόσθετα συντηρητικά μέτρα εάν η ανακούφιση είναι ατελής. Μια άλλη προσέγγιση είναι η εφαρμογή όλων των συντηρητικών μεθόδων για μέγιστη ανταπόκριση. Μία μετα-ανάλυση έδειξε ότι η ανύψωση του προσκέφαλου του κρεβατιού αποτελεί αποτελεσματική θεραπεία, μολονότι το συμπέρασμα αυτό στηρίχθηκε μόνο σε μη τυχαιοποιημένες μελέτες.

Το προσκέφαλο του κρεβατιού μπορεί να ανυψωθεί με πλαστικά ή ξύλινα στηρίγματα τα οποία ανυψώνουν τα πόδια του κρεβατιού, με ένα τριγωνικό μαξιλάρι κρεβατιού σχήματος σφήνας, μία σφήνα ή ένα φουσκωτό ανυψωτήρα στρώματος κρεβατιού που εφαρμόζει μεταξύ στρώματος και σανιδιών ή ελατηρίων του κρεβατιού. Το ύψος της ανύψωσης είναι κρίσιμο και πρέπει να είναι τουλάχιστον 6 με 8 ίντσες (15 έως 20 εκ.) για να έχει το ελάχιστο αποτέλεσμα στην πρόληψη της παλίνδρομης ροής των γαστρικών υγρών. Πρέπει να σημειωθεί ότι ορισμένα στρώματα με εσωτερικά ελατήρια δεν λειτουργούν καλά όταν τοποθετούνται σε κλίση και τείνουν να προκαλούν πόνους στη μέση και έτσι προτιμώνται τα στρώματα από αφρολέξ. Ορισμένοι επαγγελματίες υγείας συνιστούν περισσότερους βαθμούς κλίσης από τους κοινά υποδεικνυόμενους των 6 έως 8 ιντσών (15 έως 20 εκ.) και αναφέρουν μεγαλύτερη επιτυχία.

Φαρμακοθεραπεία

Μία πλειάδα φαρμάκων συνταγογραφούνται για τη θεραπεία της ΓΟΠ και στις περισσότερες Δυτικές χώρες τοποθετούνται ανάμεσα στις συχνότερα συνταγογραφούμενες μορφές φαρμάκων. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα, μολονότι ορισμένα αντιόξινα μπορούν να αναμιχθούν στη δράση άλλων φαρμάκων.

Αναστολείς της αντλίας πρωτονίων (όπως ομεπραζόλη, παντοπραζόλη, λανσοπραζόλη και ραμπεπραζόλη) είναι τα περισσότερο αποτελεσματικά στην ελάττωση της έκκρισης του γαστρικού οξέως. Τα φάρμακα αυτά σταματούν την έκκριση οξέως στην πηγή παραγωγής του, δηλαδή την αντλία πρωτονίων.
Ανταγωνιστές υποδοχέα ισταμίνης 2 (όπως ρανιτιδίνη, φαμοτιδίνη και σιμετιδίνη) μπορούν να ελαττώσουν τη γαστρική έκκριση οξέος. Τεχνικά τα φάρμακα αυτά είναι αντισταμινικά. Ανακουφίζουν τα ενοχλήματα σχεδόν στο 50 % του συνόλου των ασθενών με ΓΟΠ.
Αντιόξινα πριν τα γεύματα ή συμπτωματικά μετά την έναρξη των ενοχλημάτων, μπορούν να ελαττώσουν τη γαστρική οξύτητα (αυξάνουν το pH).
Αλγινικό οξύ (Gaviscon) μπορεί να καλύψει το βλεννογόνο καθώς και να αυξήσει το pH και να ελαττώσει την παλινδρόμηση. Μία μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων μελετών δείχνει ότι το αλγινικό οξύ μπορεί να είναι η πιο αποτελεσματική από τις εναλλακτικές θεραπείες.
Τα προκινητικά ενδυναμώνουν τον κάτω οισοφαγικό σφιγκτήρα (ΚΟΣ) και επιταχύνουν τη γαστρική κένωση. Η σισαπρίδη, ένα από τα μέλη της ομάδας αυτής, αποσύρθηκε από την αγορά επειδή προκαλούσε το σύνδρομο επιμήκους QT.
Η σουκραλφάτη (Carafate) είναι επίσης χρήσιμη σαν ένα βοηθητικό συμπληρωματικό για την επούλωση και την πρόληψη της βλάβης του οισοφάγου που προκαλείται από τη ΓΟΠ, εντούτοις πρέπει να λαμβάνεται αρκετές φορές καθημερινά και με τουλάχιστον δύο (2) ώρες διαφορά από τα γεύματα και τα φάρμακα.
Η κιτρική μοσαπρίδη είναι ένας αγωνιστής υποδοχέα 5 – υδροξυτρυπταμίνης4 (5-HT4) που χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών σαν θεραπεία της ΓΟΠ και της δυσπεψίας.

Στάση και ΓΟΠ

Στους ενήλικες, η καμπουριαστή στάση είναι ένας σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει στη ΓΟΠ. Κατά την καμπουριαστή στάση δεν υπάρχει ευθεία οδός μεταξύ στομάχου και οισοφάγου, οι μυς γύρω από τον οισοφάγο προχωρούν σε σπασμό. Τα αέρια και η οξύτητα παγιδεύονται στη θέση του σπασμού και οδηγούν σε βήχα και άλλα συμπτώματα όμοια με άσθματος.

Χειρουργική Θεραπεία

Η καθιερωμένη χειρουργική θεραπεία, ορισμένες φορές προτιμάται έναντι της δια βίου χρήσης φαρμακοθεραπείας, είναι η θολοπλαστική Nissen. Το ανώτερο τμήμα του στομάχου περιτυλίγεται γύρω από τον ΚΟΣ ώστε να ενδυναμώσει το σφιγκτήρα, να εμποδίσει την παλινδρόμηση οξέος και να επανορθώσει κάποια διαφραγματοκήλη του οισοφαγικού τρήματος. Η επέμβαση συχνά γίνεται λαπαροσκοπικά.

Μια ξεπερασμένη θεραπεία είναι η βαγοτομή (υπερεκλεκτική βαγοτομή), η χειρουργική αφαίρεση των κλάδων του πνευμονογαστρικού νεύρου που νευρώνουν το βλεννογόνο του στομάχου. Η θεραπεία αυτή έχει αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από τη φαρμακοθεραπεία.

Άλλες θεραπείες

Το 2002 η Αμερικάνικη Διεύθυνση Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ενέκρινε δύο ενδοσκοπικές συσκευές για τη θεραπεία του χρόνιου οπισθοστερνικού καύσου. Το ένα σύστημα, Endocinch, τοποθετεί ράμματα στον ΚΟΣ ώστε να δημιουργήσει μικρές πτυχώσεις που βοηθούν στην ενδυνάμωση του μυός. Εντούτοις τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά και η συσκευή δεν πωλείται πλέον από τη Bard. Μια άλλη, η τεχνική Stretta, χρησιμοποιεί ηλεκτρόδια για να εφαρμόσει ενέργεια από ραδιοσυχνότητες στον ΚΟΣ. Τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα και των δύο τεχνικών συγκριτικά με τη θολοπλαστική Nissen τελούν υπό μελέτη.

Στη συνέχεια την έγκριση από της FDA για ενδοσκοπική θεραπεία της ΓΟΠ έλαβε ο NDO Plicator. Η συσκευή δημιουργεί μία πτύχωση, ή αναδίπλωση, του ιστού κοντά στη γαστρο-οισοφαγική συμβολή και καθηλώνει την πτύχωση με χρήση συρραφόμενου εμφυτεύματος. Η εταιρία σταμάτησε τις χειρουργικές επεμβάσεις στα μέσα του 2008 και η συσκευή δεν βρίσκεται πλέον στο εμπόριο.

Μια άλλη θεραπεία, που περιελάμβανε την έγχυση ενός διαλύματος μέσα στον κάτω οισοφαγικό σφιγκτήρα κατά τη διάρκεια ενδοσκόπησης, ήταν διαθέσιμη για σχεδόν ένα έτος ενώ σταμάτησε στα τέλη το 2005. Το εμπορικό της όνομα ήταν Enteryx. Απομακρύνθηκε από την αγορά εξαιτίας αρκετών αναφορών σχετικά με επιπλοκές από εγχύσεις σε λανθασμένα σημεία.

Πηγή: Πανελλήνια Εταιρία ΩΡΛ